یكی از پژوهشگران فرهنگ اروپایی مطرح كرد:
طرحی برای انقلاب فرهنگی در اتحادیه اروپا
جاوید شو: ژان نوئل ترون نویسنده كتاب چه می شود اگر از فرهنگ شروع كنیم؟ خواهان پی ریزی مجدد اتحادیه اروپا با كمك فرهنگ و پشتیبانی از صنایع فرهنگی شده است.
به گزارش جاوید شو به نقل از مهر، روزنامه لوفیگارو در یكی از آخرین شماره های خود به مبحث بحران اتحادیه اروپا و نقش فرهنگ در اصلاح برخی مشكلات موجود، مصاحبه ای با «ژان نوئل ترون» مدیر كل «انجمن مؤلفان، آهنگسازان و ناشران موسیقی» (Sacem) انجام داده است. ترون نویسنده كتابی است با عنوان «چه می شود اگر از فرهنگ شروع كنیم؟» كه در این كتاب خواهان پی ریزی مجدد اروپا با كمك فرهنگ و پشتیبانی از صنایع فرهنگی شده است.
وی در این مصاحبه درباره دستور العملی اروپایی در مورد اصلاح حق تألیف كه در ۱۵ آوریل بعد از تصویب وزرای ذیربط كشورهای عضو اتحادیه اروپا قاطعانه به تصویب پارلمان اروپا رسید، می گوید: تصویب این دستور العمل خبر فوق العاده جالبی برای بخش های مختلف فرهنگی، حوزه اینترنت و به صورت كلی برای اروپاست. این دستور العمل در مورد حق تألیف به بازیگران اصلی حوزه فرهنگ اجازه می دهد كه بتوانند حقوق بهتری به خبرنگاران و شركت های رسانه ای همینطور مؤلفان و هنرمندان و به صورت كلی تر به شاغلان بخش فرهنگی بپردازند. این بخشنامه از متنی متوازن برخوردار می باشد كه در عین حال موارد استثنایی در آن دیده شده است. نكته مهم دیگر بندی است كه الزامات تجاری كه معمولاً بر برخی شركت های تجاری اعمال می شود از برخی سایت هایی كه اطلاعات محتوایی آن توسط همگان تكمیل می شود مانند ویكی پدیا، مستثنی شده است.
ترون افزود: تصویب این دستور العمل كار تحسین برانگیزی بود و خیلی از نمایندگان شخصاً برای حصول این نتیجه تلاش بسیاری كردند. اعتقاد راسخ این نمایندگان و شجاعت آنها بسیار تعیین كننده بود. بخصوص اینكه آنها در مقابل قدرت لابی قوی بی سابقه ای قرار داشتند كه تا لحظات آخر به انتشار اخبار كذب و اعمال ارعاب اقدام می كرد.
وی اعتقاد دارد اتحادیه اروپایی با این رأی (كه به شكلی مقابله با غول های امریكایی در حوزه اینترنت است) دو نكته مهم را نشان داد: نخست اینكه اروپا می تواند از حاكمیت اقتصادی و سیاسی خود دفاع كند و ثابت كرد مماشاتی كه مدت ها بر اتحادیه اروپا حاكم بود و نهایتاً عجز و ناتوانی دیگر یك گزینه نیست.
دوم اینكه اتحادیه اروپا می تواند در ابعاد بین المللی بعنوان نمونه عمل كند همان گونه كه در زمینه حفاظت از داده های شخصی هم چنین كرد. این دستور العمل اروپایی كه تبعات آن جهانی بود نقطه آخر چرخه مصونیت در اینترنت است كه پیش تر آمریكایی ها با صدور سند كپی رایت در سال ۲۰۰۰ در عرصه تجارت الكترونیك جا انداخته بودند.
اقتصاد فعلی فرهنگ در اروپا
ژان نوئل ترون در ادامه می گوید: بدون در نظر گرفتن آِیندهای برای فرهنگ اروپایی نمی توان آینده ای برای اروپا در نظر گرفت. اروپا در میان تمام قاره ها تنها قاره ای است كه طی ۳۰ قرن دارای تمدن واحدی بوده است. اهمیتی كه در اروپا به فرهنگ در تمام اشكال مختلف آن بعنوان پایه و أساس هویت و آموزش ما داده می شود مؤلفهای بارز است. اقتصاد فرهنگی در اتحادیه اروپا معادل ۹/۵۳۵ میلیارد یورو درآمد و اشتغال زایی برای ۷ میلیون نفر است كه مشاهده می شود اهمیت آن ۵/۲ برابر صنعت خودروست. در چنین شرایطی آینده صنایع فرهنگی ما كه بخشی از مدل فرهنگی ماست از جانب سلطه جویی فزاینده غول های فناوری كه اروپایی نیستند و نظام قانونی و مالی ما در حوزه فرهنگ را زیر سوال می برند، تهدید می شود. بازیگری فعال در حوزه فرهنگی مانند نت فلیكس كه بعنوان آلترناتیو برای دور زدن فیلم و سریال ها عمل می كند ابتكار خوبی است اما مدل امریكایی آنها در مورد حق تألیف بر پایه میزان موفقیت كار یا اثر بنا شده است. این امر تهدید جدی برای استقلال مؤلفان و تنوع فرهنگی و نهایتاً آفرینش های هنری اروپاست و بنابراین هم سینماگران دانماركی در سال ۲۰۱۸ اعتراض شدید خویش را ابراز كردند.
وی یادآور می شود: جامعه اروپا ابتدا در سال ۱۹۵۷ بدون هیچ اشاره ای به فرهنگ پایه ریزی شد و طی ۲۰ سال ابتكارات زیادی به نام یك دست سازی یا بازار واحد تضاد منافع بین سیاسیون و فعالان فرهنگی را به نمایش گذاشت. زمانی كه در زمان تصویب معاهده ماستریخت فرهنگ به جد بعنوان یكی از حوزه های صلاحیت های اتحادیه اروپا وارد شد دیگر خیلی دیر بود. بازار مشترك برای شهروندان دیگر رؤیا نبود، پس از فروپاشی دیوار برلین متحد سازی اروپا با مشكلاتی همراه بود و برای نسل من معجزه واقعی فضای جدیدی بود كه اتحاد تمام اروپایی ها می بایست شكل گیرد. اما سال ها بعد دوری از ایده اروپایی نزد خیلی از شهروندان قوت یافت و پیوستن خیلی از شهروندان اروپایی به اتحادیه بیش تر بر أساس عقلانیت بود تا از سر شوق. تنها طرح واقعی فرهنگی برای تقویت ایده اروپایی طرح اراسموس می باشد كه ۳۰ سال پیش افتتاح شد و در زمینه آموزش دانش آموزان، متقاضیان كار و … می باشد و تا كنون ۴ میلیون دانشجو و دانش آموز از آن استفاده كردهاند. این برنامه كم تر از ۵/۱ درصد بودجه اتحادیه اروپا را دربر می گیرد. بخش دیگری از فعالیت های فرهنگی هم در چارچوب طرح اروپای خلاق است كه اعتبار سالانهای معادل ۲۵۰ میلیون یورو یعنی چیزی حدود یك هزارم بودجه كل اروپا دارد. اینها در اصل قطره آبی در اقیانوس بیش نیست. از همین رو من معتقدم كه باید روند كار را بر عكس كرد و اولویت ها را باردیگر چید. با تقویت بخش آموزش، آزادی رسانه ها، مسئولیت پذیری و توسعه انجمن ها و طبعاً خلاقیت ها و پشتیبانی از هنرهای زیباست كه می توان به این اهداف اروپایی دست یافت.
وی درباره پیشنهادات خود می گوید: ابتدا باید سادگی را كنار گذاشت. ما مسیر طولانی را طی كردیم كه در واقع معادل عمر یك نسل است. اگر دست به كار نشویم تدریجاً یا به طرز سختی با نخستین بحران همه چیز را از دست خواهیم داد بنابراین باید شرایط را جدی بگیریم. اما در عین حال یك تمایل شدید اروپایی وجود دارد كه مایل نیست از دنیا دور بماند بلكه می خواهد قوی و رسا ارزش های اروپایی را ابراز و اعلام نماید.
شكست اتحادیه اروپا
ترون در بخش دیگری از این گفتگو بر لزوم انقلاب فرهنگی در اروپا اشاره نمود و اظهار داشت: «كونرا آودن هاور چالشی را كه پیش روی ماست را به خوبی بیان كرده بود. وی می اظهار داشت: اروپا با تصویب معاهده های مختلف، بزرگ نخواهد شد. اروپا در قلب شهروندانش رشد خواهد نمود یا شكست خواهد خورد.» طرح اراسموس نمونه همبستگی ملموس بین مردم اروپاست. من در كتاب خود حدود ۱۰ طرح ساده و ممكن را بر اینكه هویت فرهنگی مشترك در كانون زندگی روزمره ما قرار گیرد، پیشنهاد دادهام. مثلاً ایجاد یك كارت فرهنگی اروپایی برای دانش آموزان ابتدایی كه به آنها اجازه خواهد داد در شروع درس خود بتوانند با بازدید از موزه ها و مراكز فرهنگی و هنری با مؤلفان بزرگ و آثار مهم اروپایی آشنا شده و به رونق هویت مشترك ما كمك كنند. طرح دیگر ایجاد برنامه خبری مشترك است. چونكه در شرایطی كه شبكه های خبری اخبار و تحولات سایر كشورهای اروپایی را پخش می كنند می توان با ایجاد سهمیه ای را برای اخبار فرهنگی و معرفی آثار هنرمندان اروپایی در نظر گرفت. چنین اقداماتی حس همسایگی با دیگر كشورهای همسایه و ایجاد اروپای مشترك را تقویت می سازد.
این پژوهشگر و هنرمند دیگر پیشنهادات خویش را به این شرح بیان كرد: چاپ تصاویر شخصیت های فرهنگی اروپایی بر اسكناس ها هم یكی دیگر از این پیشنهادات است. جا دارد كه از راه همه پرسی نظر ۳۵۰ میلیون اروپایی در مورد انتخاب چهره های تاریخی اروپا شامل هنرمندان یا شخصیت های سیاسی دریافت شود. غالب أوقات از اتحادیه اروپا بعنوان یك ساختار سیاسی و اقتصادی نام برده می شود اما واقعیت این است كه این اتحادیه همینطور ساختاری احساسی و ذهنی هم هست. بنابراین جا دارد كه ما از این پس روی طبقه دوم این موشك كار نماییم.
این مطلب را رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه تدوین و برای انتشار به خبرگزاری مهر ارسال كرده است.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب