یافته های یك پژوهش داخلی حاكیست
افراد گرفتار ناامنی غذایی، بیشتر به کووید-۱۹ مبتلا می شوند
به گزارش جاوید شو پژوهشگران انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور با انجام یک مطالعه و ارزیابی نزدیک به سه هزار ایرانی، عنوان کردند که خانواده های گرفتار ناامنی غذایی، در مقابل کووید-۱۹ صدمه پذیرتر هستند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، همه گیری کووید-۱۹ پیامدهایی بر زندگی مردم در سرتاسر جهان داشته است. تاثیرات این همه گیری تنها در زمینه سلامت جسمی و روانی نبوده، بلکه تبعات آن در سایر عوامل خطر و وضعیت اقتصادی هم مشاهده شده است.
در این دوران، خیلی از مردم بخصوص آن هایی که شرایط خوداشتغالی داشتند، شغل خویش را از دست دادند یا با کاهش درآمد مواجه گشتند. این همه گیری، زنجیره تأمین مواد غذایی همچون تولید، فرآوری، توزیع و تقاضا را مختل کرد. همین مبحث منجر به کاهش دسترسی مردم به غذاهای سالم و یا افزایش قیمت مواد غذایی شد و همه گیری با افزایش ناامنی غذایی در سرتاسر جهان همراه شد.
«ناامنی غذایی»؛ وضعیتی است که در آن افراد به خاطر شرایط فیزیکی، اجتماعی و یا اقتصادی دسترسی به غذای کافی، ایمن و مغذی ندارند. مطالعات مختلف بین المللی نشان داده است که ناامنی غذایی بخصوص در بین جمعیت های صدمه پذیر افزایش پیدا کرده است.
ناامنی غذایی تاثیرات منفی بر سلامتی همچون عملکرد سیستم ایمنی دارد و مصرف یک رژیم غذایی سالم و مغذی برای عملکرد بهتر سیستم ایمنی ضروری می باشد. از نظر روان شناختی، سطوح بالاتر از بیماری های روانی مانند استرس در خانواده هایی که گرفتار ناامنی غذایی هستند، تجربه می شود و این مورد امکان دارد با اختلال در پاسخ ایمنی همراه باشد.
با توجه به ارتباط امنیت غذایی و سلامت مردم در همه گیری کووید-۱۹، پژوهشگران با انجام یک مطالعه، به بررسی این مورد پرداختند که آیا خانوارهای ناامن غذایی، در مقابل بیماری کووید-۱۹ صدمه پذیرتر هستند یا خیر؟
این مطالعه به صورت مقطعی در بازه زمانی مرداد ماه تا شهریور ماه ۱۳۹۹ انجام شد و با استفاده از پرسش نامه آنلاین، دو هزار و ۸۷۱ نفر از بزرگسالان ایرانی در ۳۱ استان کشور از نظر وضعیت امنیت غذایی و میزان صدمه پذیری در مقابل کووید-۱۹ مورد بررسی قرار گرفتند.
این پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی شامل سن، جنسیت و اندازه خانواده، وضعیت اجتماعی-اقتصادی (سطح تحصیلات، شغل و درآمد ماهانه خانواده) و وضعیت سلامت در رابطه با کووید-۱۹ (وضعیت مبتلا شدن و نمره جلوگیری از کووید-۱۹) بود. همینطور جهت بررسی وضعیت امنیت غذایی در پرسش نامه سؤالاتی مانند «آیا شما یا یکی از اعضای خانواده به علت کمبود منابع روزانه فقط چند نوع اندک غذا می خوردید؟» و «آیا شما یا یکی از اعضای خانواده به خاطر نداشتن غذای کافی، یک روز کامل را بدون غذا صرف کرده اید؟» وجود داشت.
بررسی داده های به دست آمده از این مطالعه نشان داد که مردان و پرسنل مراقبت های بهداشتی، بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به کووید-۱۹ قرار دارند. همینطور نشان داده شد که نمره ناامنی غذایی خانوار در بین مبتلایان به کووید-۱۹، به صورت مفهوم داری بیشتر از افراد غیر مبتلا است.
مطالعات قبلی هم نشان داده که میزان ابتلای بیشتر در افراد مبتلا به ناامنی غذایی، علل مختلفی دارد. یکی از علل آن می تواند ارتباط ناامنی غذایی با پاسخ ضعیف تر سیستم ایمنی باشد. همینطور ناامنی غذایی با التهاب بیشتر در بدن همراه می باشد. بعلاوه کیفیت غذا و تنوع رژیم غذایی در خانوارهای ناامن پایین تر از خانواده های سالم می باشد.
دلیل دیگر بیشتر بودن ناامنی غذایی در افراد مبتلا، می تواند قرار گرفتن بیشتر آنها در معرض ویروس و عدم رعایت قرنطینه باشد. افراد با وضعیت اقتصادی پایین تر، در طول همه گیری کم تر در خانه می مانند و این مورد می تواند به علت احتیاج به تأمین غذا و نیازهای اولیه خانواده باشد.
افراد دارای وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین تر در طول همه گیری، با نگرانی های بیشتری در مورد اشتغال، درآمد، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و غذای کافی رو به رو شده اند. با این وجود در این مطالعه ارتباط مفهوم داری بین وضعیت شغلی و مبتلا شدن به کووید-۱۹ ( به غیر از پرسنل بهداشتی)، مشاهده نشد. ولی پژوهشگران این تحقیق معتقدند که مطالعات بیشتری در این حوزه مورد نیاز است.
به گفته این محققان، یکی از محدودیت های اجتناب ناپذیر این مطالعه بیشتر بودن مشارکت جوانان به علت ماهیت آنلاین آن بود. بنابراین امکان دارد مشارکت افراد با وضعیت اجتماعی - اقتصادی بسیار پایین، به علت دسترسی کم تر یا استفاده کم تر از تلفن هوشمند یا اینترنت کمتر باشد. همینطور به علت جمع آوری داده با روش خودگزارش دهی، امکان دارد برخی افراد با وضعیت شدید مبتلا شدن به کووید نتوانسته باشند در مطالعه شرکت نمایند و یا بیماری خویش را گزارش نکرده باشند.
مشاهدات این مطالعه نشان داد که ناامنی غذایی در افراد مبتلا به کووید-۱۹ در مقایسه با افراد غیر مبتلا، بیشتر است و این مورد نشان دهنده صدمه پذیری بیشتر خانوارهای گرفتار ناامنی غذایی، در مقابل کووید-۱۹ است.
با توجه به اینکه یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل، کاهش ناامنی غذایی و گرسنگی است، سیاست گذاران و برنامه ریزان باید سیاست های کوتاه مدت (کمک مالی یا غذایی) را برای کاهش صدمه پذیری اجتماعی و افزایش تاب آوری اجتماعی در مقابل همه گیری کووید-۱۹، برنامه ریزی و اجرا کنند.
در انجام این تحقیق؛ ناصر کلانتری، حسن عینی زینب و ندا عزالدین؛ پژوهشگران انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و نسترن میری از گروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی قزوین با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه، دیماه سالجاری به صورت مقاله علمی با عنوان «نمرات ناامنی غذایی خانوار در بین بزرگسالان مبتلا به کووید-۱۹ بالاتر است: یک مطالعه آنلاین مقطعی در بین یک جمعیت ایرانی» در مجله بهداشت محیط و توسعه پایدار دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، انتشار یافته است.
منبع: javidsho.ir
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب