در قالب مطالعه روی یك مشكل رایج بررسی شد
مصائب اشتغال به شغل بی ارتباط با رشته تحصیلی
به گزارش جاوید شو یكی از مهم ترین اهدافی كه جوانان از اشتغال به تحصیل در دانشگاه دارند، امید به یافتن شغلی مناسب رشته تحصیلی و شان و شئونات آن هاست. اما این اتفاق اغلب شكل نمی گیرد و افراد و در مقیاس بزرگ تر، جامعه با مشكلات گوناگونی روبرو می شوند. محققان كشور به بررسی این مساله پرداخته اند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، فلسفه ایجاد مراکز آموزش عالی، تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص درجهت یافتن پاسخی به نیازهای مختلف جامعه مدرن است. آموزش عالی، به عرضه مهارت های عملی و تخصص های نظری معطوف است، به صورتی که شامل دنیای کار در تمام وجوهش ازجمله آموزش، فراگیری، تحقیق و حکمرانی با صلاحیت های حرفه ای موردنیاز آن است. فرض بر این است که این نوع آموزش ها، ازآنجایی که کارکردهایی همچون متنوع سازی فرصت ها و ارتقای اشتغال پذیری توأم با صلاحیت های اشتغال را با تاکید بر نوآوری ها در حوزه های مختلف به دنبال دارد، در عمل سبب منتفع شدن دانش آموختگان و جامعه خواهد شد.
به عقیده متخصصان علوم اجتماعی، باوجود اهمیت توسعه آموزش عالی و به دنبال سیاست غالب کشورها شامل توسعه یافته و درحال توسعه در خصوص توسعه دانشگاه ها و مراکز مرتبط آموزشی، امروزه بیشتر این مراکز، در آموزش ها و محصولاتشان با چالش هایی عدیده مواجه اند. همان گونه که پیوسته و به صورت گسترده در تحقیقات اشاره می شود، محور اساسی این چالش ها، درمورد انطباق پذیری کمّی و کیفی آموزش ها و دانش آموختگان این مراکز با نیازهای واقعی جامعه است. به عبارت دیگر، در این رابطه همواره چنین سؤالی مطرح است که آیا افرادی که سطح تحصیلات و تخصص معینی دارند، در مشاغل مرتبط مشغول می شوند و اگر این اتفاق نیفتند، چه مسائلی، انتظار این فارغ التحصیلان و جامعه موجود را می کشند؟
برای پاسخ گویی به چنین سوالاتی در مقیاس کشور خودمان، محققانی از دانشگاه تهران دست به کار شده و مطالعه ای پژوهشی را انجام داده اند. در این مطالعه، به بررسی چالش های شاغلین دارای مشاغل غیرمرتبط با رشته تحصیلی پرداخته شده است.
در این تحقیق از روش پیمایش آنلاین استفاده شده و درمجموع تعداد ۴۰۰ نفر از افراد دارای مدارک دانشگاهی و شاغل در امور مختلف، با استفاده از شبکه اجتماعی تلگرام انتخاب شده و مورد پژوهش قرار گرفتند.
یافته های این مطالعه نشان داد که شغل بیشتر از ۷۰ درصد از افراد موردمطالعه یا اصلاً ارتباطی با رشته تحصیلی دانشگاهی شان نداشته یا اینکه ارتباطش قابل توجه نبوده است. همینطور فقط حدود ۱۲ درصد از پاسخگویان، از شغل خود راضی بودند. بقیه یا راضی نبودند و یا رضایتشان اندک بوده است.
علاوه بر این طبق نتایج به دست آمده از این تحقیق که در نشریه «بررسی مسائل اجتماعی ایران» انتشار یافته اند، بیشتر از ۶۰ درصد افراد، فشار شغلی بالا و ۴۰ درصد دیگر هم به نحوی استرس شغلی را تحمل کرده اند. حدود ۹۰ درصد آنها هم به بیگانگی بالا از کار گرفتار بودند یا به نحوی با کار خود بیگانه بودند.
در این خصوص، علی شکوری، محقق و عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و همکار دیگرش در این پژوهش می گویند: «در رابطه با شغل، واکنش های نگرشی و عاطفی، در میان مردان بیشتر از زنان است. به عبارت دیگر، زنان در این خصوص حساس نبودند و از این که شغلی داشتند تاحدی استرس نسبتاً کمتری احساس می کردند و خویش را با کار، خیلی بیگانه نمی دانستند. چنین نتیجه ای با عنایت به تبعیض تاریخی نسبت به زنان و تفسیر آنها از این که صرف داشتن شغل، خود نوعی کسب حداقل امتیاز ازدست رفته تاریخی شان است قابل درک می نماید».
آنها می افزایند: «همچنین تحلیل ها نشان داد که افراد دارای تحصیلات بالاتر، بیشتر از دیگران واکنش های سلبی از خود نشان می دهند. همینطور هرچه سن کارمندان این نوع مشاغل کمتر باشد، واکنش های نگرشی و عاطفی آنها بیشتر خواهد بود. درواقع، افراد دارای سن بالاتر تاحدی توانسته بودند خویش را با شرایط تطبیق دهند».
بر طبق نتایج حاصله، واکنش های نگرشی و عاطفی در بخش غیردولتی بالاتر است که احتمالاً بدین سبب است که افراد در بخش دولتی، ایمنی بالایی را به لحاظ روانی احساس می کنند که تابع اراده های دلبخواهی مدیران مؤسسات خصوصی و شبه خصوصی نیست.
همینطور درباره سابقه کار، تحلیل داده ها آشکار ساخت که افراد دارای سابقه اندک، بیشتر گرفتار استرس کاری و بیگانگی از کارند و احتمالاً به این واسطه هم چندان رضایتی از شغلشان ندارند.
شکوری و همکارش با عنایت به نتایج به دست آمده از این مطالعه، اعلام نموده اند: «سیاست های اشتغال در قالب برنامه ریزی یا سیاست گذاری بخشی صورت می گیرد. اما این اتفاق بهتر است در چارچوب سیاست گذاری یکپارچه صورت گیرد و حتی الامکان در آن، برنامه ریزی آموزشی با عنایت به بازار کار و نیازهای واقعی جامعه صورت گیرد».
نشریه«بررسی مسائل اجتماعی ایران» به صورت دو فصل نامه توسط دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران منتشر می شود.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب