پژوهشگران پژوهشكده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی پاسخ دادند؛
تاب آوری مردم ایران در دوران کرونا چقدر بود؟
محققان پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی با بررسی بیشتر از ۲۰ هزار نفر از استانهای مختلف کشور عنوان کردند که به صورت نسبی مردم ایران در دوران پاندمی کووید-۱۹ از تاب آوری قابل قبولی برخوردار بودند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، مفهوم «تاب آوری»؛ نوعی سازگاری مثبت در مقابل شرایط ناگوار است و تقویت آن در انسان ها بخصوص از زمان کودکی، می تواند سازگاری با شرایط مختلف و سلامت روان را بهبود ببخشد. این مفهوم، ظرفیتی برای مقاومت در مقابل استرس و فاجعه است و افراد و جوامعی که تاب آوری بیشتری دارند، می توانند حتی بعد از مصیبت های ویران گر به بازسازی زندگی خود بپردازند.
تاب آور بودن، به این معنا نیست که از این طریق فرد بتواند زندگی بدون تجربه استرس و درد داشته باشد؛ تاب آوری استرس را محدود نمی کند، مشکلات را پاک نمی کند، ولی به افراد قدرت می دهد تا با مشکلات مقابله سالم داشته باشند.
کووید-۱۹ فاجعه ای بوجود آورده و تأثیر عمیقی بر زندگی روزمره داشته است. شیوع جهانی این بیماری تابحال سبب ابتلای بیشتر از ۵۰۰ میلیون نفر شده و بیشتر از ۶ میلیون نفر را به کام مرگ کشانده است. این بیماری علاوه بر مشکلات جسمی، سبب افزایش مشکلات در رابطه با سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی در سطح جهانی شده است.
در زمان همه گیری ویروس کرونا، خانواده ها فشارهای گوناگونی را تجربه کردند، بنابراین برای هرگونه راهکار کنترلی، تاب آوری ضروری می باشد. تحقیقات مختلف در ۲۰ سال قبل نشان داده که تاب آوری یک خصوصیت چند بعدی است که عوامل مختلفی مانند زمان، سن، جنسیت، فرهنگ و... در آن اثرگذار هستند.
پس از همه گیری کرونا، مطالعات مختلفی جهت بررسی تاب آوری مردم کشورهای مختلف انجام شده است. با عنایت به اینکه عوامل مختلفی بر میزان تاب آوری اثرگذار هستند، پژوهشگران با انجام یک مطالعه، وضعیت تاب آوری را در نقاط مختلف ایران بررسی کردند.
این مطالعه به صورت پیمایش در تمام استانهای کشور انجام شده است و در آن ۲۰ هزار و ۴۸۷ مرد و زن ۱۸ تا ۶۵ ساله مورد بررسی قرار گرفته اند. در این پژوهش، اطلاعات جمعیت شناختی شرکت کنندگان از قبیل سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، وضعیت تاهل و سابقه مبتلا شدن به کووید-۱۹ جمع آوری شده، همینطور میزان تاب آوری شرکت کنندگان هم با استفاده از مقیاس تاب آوری «کانر-دیویدسون» ارزیابی شده است.
میانگین سنی شرکت کنندگان در این تحقیق حدود ۴۱ سال بود و اغلب آنها متاهل بودند. همینطور طبق ارزیابی های این پژوهش، میانگین نمره تاب آوری افراد حدود ۶.۱ (از ۸ نمره) بود و در مجموع تقریباً ۵۷ درصد از شرکت کنندگان، امتیازی برابر یا بالاتر از میانگین کسب کردند.
بررسی های این مطالعه نشان داد که با افزایش سن و تحصیلات، تاب آوری هم افزایش می یابد و از طرفی وضعیت اشتغال در کاهش تاب آوری نقش دارد.
بر اساس این یافته ها؛ وضعیت شغلی برای افرادی که کار آنها در تماس با مردم بود، همچون عواملی است که بیشتر در جوانان وجود دارد و در سنین بالاتر تاثیری در میزان تاب آوری آنها ندارد. بنابراین، سن عاملی است که با تاب آوری رابطه مستقیم دارد. در افراد شاغل؛ افزایش ریسک مواجهه به علت کاهش فاصله اجتماعی، استرس افراد افزایش پیدا کرده و در نتیجه سبب کاهش تاب آوری می شود.
در این مطالعه تأثیر به علت کاهش سوگیری و کنترل عوامل مخدوش کننده، سابقه مبتلا شدن به کرونا، در دو گروه مردان و زنان، بررسی و مشخص شد که زنان بعد از مبتلا شدن به کووید-۱۹ تاب آوری بیشتری را از خود نشان داده اند و مردان تاب آوری کمتری را گزارش کرده اند.
همچنین بعد از بررسی میزان تاب آوری به تفکیک زن و مرد؛ مشخص شد که در دو گروه، تحصیلات عالی تاب آوری را زیاد می کند و وضعیت اشتغال هم می تواند در میزان تاب آوری اثرگذار باشد. ازاین رو در مردان وضعیت بیکاری با کاهش تاب آوری همراه بود و در زنان هم زنان خانه دار تاب آوری کمتری داشتند.
در یکی از مطالعات پیشین عنوان شده که تاب آوری کمتر زنان خانه دار به علت درگیر بودن آنها با برخی مشکلات مانند آموزش کودکان است. همینطور اینکه زنان خانه دار بعنوان یک کمک و همکار در مشکلات تمامی اعضای خانواده حضور دارند و تلاش می کنند کیفیت زندگی خانواده خویش را بهبود بخشند.
یافته های این مطالعه به صورت کلی نشان داد که به صورت نسبی مردم ایران از تاب آوری قابل قبولی در دوران پاندمی کووید-۱۹ برخوردار بودند. همینطور مشخص شد که به صورت کل تاب آوری ِبیشتر، با سن و تحصیلات بالاتر و تاب آوری کمتر، با وضعیت اشتغال ارتباط دارد.
پژوهشگران این مطالعه بر مبنای یافته های این تحقیق سفارش می کنند سیاست گذاران و مدیران به اقدامات پیشگیرانه و کنترلی برای کاهش استرس شغلی و آموزش و افزایش آگاهی افراد برای ارتقای تاب آوری، توجه نمایند.
در انجام این تحقیق علی منتظری، فرزانه مفتون، منصوره فرهنگ نیا و فاطمه نقی زاده موغاری؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات سنجش سلامت پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، به همراه مهدی رفیعی بهابادی از مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران جهاد دانشگاهی مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی میزان تاب آوری بزرگسالان ایرانی در طول همه گیری COVID-۱۹: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت» در نشریه پایش زیر نظر پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی انتشار یافته است.
منبع: جاوید شو
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب