پرویز در گزارش جاوید شو مطرح كرد؛
تجربه و اولویت شناسی نیاز مدیریت هوشمندانه فرهنگی ماست
جاوید شو: رئیس انجمن قلم معتقد می باشد تجربه، اولویت شناسی و واگذاری واقعی كار دولتی به نهادهای غیردولتی ازجمله نیازهای مهم امروز مدیریت هوشمندانه فرهنگی كشور هستند.
محسن پرویز رئیس انجمن قلم ایران در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره سخنان رهبر انقلاب درباره فعالیت هوشمندانه فرهنگی که در سخنرانی اخیر ایشان در سالروز میلاد پیامبر اکرم (ص) بیان شد، اظهار داشت: در یک نگاه کلان اگر به مقوله کار فرهنگی نگاه نماییم، می بینیم حجم زیادی از فعالیت ها می توانند در حوزه فرهنگ انجام شوند که بخش هایی از آنها خیلی هم هزینه بر نیستند. بخش هایی وابسته به هزینه ها هستند و نیاز به تامین بودجه دارند و بخش هایی هم هستند که اگر در وضعیت سخت قرار بگیریم و بخواهیم هزینه فایده بسنجیم و فکر نماییم که در ازای هزینه، چه بازدهی ای خواهند داشت، به این نتیجه می رسیم که بعضی فعالیت ها را ترجیح بدهیم و اولویت شان بدهیم. بالاخره می دانیم بعضی فعالیت ها با هزینه کمتر، فایده بیشتر خواهند داشت.
به جای این که اهلیت، سابقه فعالیت، توانایی و مصلحت امور مورد ملاحظه قرار بگیرند، یکی از معیارهای اصلی مدیرانمان این شده که ببیند اگر مجموعه ای را به کار بگیرند، چه مقدار حمایت تبلیغاتی جلب می کنند یا چه قدر فضای رسانه ای به دست می گیرند. یعنی آن موارد اصلی که باید مورد توجه قرار بگیرند، متأسفانه در نظر گرفته نمی شوند وی ادامه داد: به نظرم یک مشکل مهم ما در عرصه مدیریت فرهنگی این است که مدیرانی که در این حوزه مشغول فعالیت می شوند، گاهی از افرادی هستند که تجربه کافی ندارند و نهایت مدیریتی که انجام می دهند ادامه کارهای گذشته است. در وضعیت سخت، ادامه بعضی کارهای پرهزینه و ترک کارهای مؤثری که ممکنست هزینه کمتری داشته باشند، بسیار لطمه می زند و غفلت از این مساله موجب می شود منابع مالی و نیروی انسانی خودمان هدر بروند. توجه داشته باشیم که هرجا به مفهوم هزینه اشاره می نماییم، هم منابع مالی را مدنظر داریم هم نیروی انسانی را. به نظرم هوشمندی در نوع انتخاب فعالیتی که باید اولویت داده و صورت گیرد، در چنین موقعیتی جلوه گر می شود.
رئیس انجمن قلم در ادامه اظهار داشت: یکی از اشکالات دیگری که داریم متأسفانه این است که نگاه کلانِ واگذاری کار به مجموعه های توانمند خارج از سیستم اداری وجود ندارد. این، به آن معنا نیست که کار وگذار نمی شود؛ می شود اما معیارهای واگذاری؛ یا وجود ندارند یا معیارهای غلطی هستند. مثلاً بعنوان نمونه در ابتدای دولت آقای روحانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام نمود می خواهیم کارهای در رابطه با نمایشگاه کتاب را به بخش های غیر دولتی واگذار نماییم. خوب است که پرونده ای برای این مساله باز نماییم و بررسی نماییم آیا این کار انجام شد یا نشد یا چگونه انجام شد؟ تصور من این است که مجموعه های غیر دولتی در نگاه مدیران دولتی ما، یک معنای خاص دارند که تا حدی متفاوت از برداشت و درک عموم مخاطبان است. نکته دوم در این بحث این است که یکی از معیارهای برجسته برای حمایت و واگذاری امور، تریبون هایی هستند که اختیار مراکز مختلف قرار دارند. به این معنا که بجای این که اهلیت، سابقه فعالیت، توانایی و مصلحت امور مورد ملاحظه قرار بگیرند، یکی از معیارهای اصلی مدیرانمان این شده که ببیند اگر مجموعه ای را به کار بگیرند، چه مقدار حمایت تبلیغاتی جلب می کنند یا چه قدر فضای رسانه ای به دست می گیرند. یعنی آن موارد اصلی که باید مورد توجه قرار بگیرند، متأسفانه در نظر گرفته نمی شوند. در نتیجه این وضع است که به نظرم آن نگاه کلان واگذاری امور به بخش های غیر دولتی و پشتیبانی از آنها، متأسفانه در نظر گرفته نمی گردد.
پرویز اظهار داشت: در آخر برای این که مصداقی بحث نماییم، باید بگویم این وظیفه رسانه هاست که آمار و ارقام منتشرشده از کمک های وزارت ارشاد را به نهادهای مختلف بررسی کنند؛ اشخاص حقیقی و حقوقی را. داخل پرانتز توضیح بدهم که قسمتی از کمک هایی که دراین زمینه و گاهی به اسم افراد ثبت می شوند، مربوط به فرد خاصی نیستند بلکه مربوط به مؤسسه ای هستند که آن فرد آنها را نمایندگی می کند. در نتیجه بررسی این مساله اختلاف فاز فراوانی می بینید. مثلاً بعنوان نمونه می توانم بخشی را که خودم در جریانش هستم، بگویم. ما از جانب انجمن قلم ایران که یک تشکل قانونی و ثبت شده با سابقه فعالیت و خدمات فرهنگی بیش از ۲۰ سال است، به کرّات طرح و برنامه هایی به وزارت ارشاد ارسال، و برای کارهای مختلف اعلام آمادگی کردیم. من گاهی حجم کمک ها و پشتیبانی هایی را که از این فعالیت ها شد، با کارهایی که نهادهای دیگر انجام دادند و میزان حمایتی که از آنها شد، مقایسه می کنم و شگفت زده می شوم.
وی اضافه کرد: واقعاً متوجه نمی شوم معیار این ماجرا و این اختلاف فاز چیست؟ خلاصه حرفم این است که به نظرم اولویت دادن به واگذاری، حمایت و نظارت امور فرهنگی از طرف متولیان به بخش های غیر دولتی که البته اهلیت کار را داشته باشند، جز اولویت های مهم کار هوشمندانه فرهنگی است و بخش زیادی از بار را از دوش مراکز دولتی کم می کند. اما درباره بخش غیر دولتی و تشکل ها و مؤسسات و نهادهای داخلی که مشتاق خدمت به مردم هستند، _ چون گاهی برخی مراکز با حمایت بیگانگان تأسیس می شوند و هدفشان ترویج نوع نگاه بیگانه و نفوذ دشمن در سیستم فرهنگی ما شمرده می شود و آنها مورد نظرم نیستند_ باید برنامه های خودرا متناسب با شرایط کشور و با انعطاف تنظیم کنند و به کارهای مؤثر و کم هزینه اولویت بدهند که ثمربخش باشند.
منبع: javidsho.ir
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب