چطور می توان بین مسئولین اجرایی و پژوهشگران پل ارتباطی برقرار کرد؟

چطور می توان بین مسئولین اجرایی و پژوهشگران پل ارتباطی برقرار کرد؟

سرپرست مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری؛ ضمن اشاره به چگونگی ایجاد زبان مشترک بین پژوهشگران و سیاست گذاران و مسئولین اظهار داشت: پژوهش باید مساله محور باشد و حول محور مسائلی شکل بگیرد که از دل دستگاههای اجرایی و نظام حکمرانی کشور بیرون آمده است.



به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، دکتر سید مهدی پاک ذات در نشست خبری «بررسی نقش و جایگاه سند آمایش سرزمین در برنامه ریزی کلان کشور» با بیان اینکه مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، پل ارتباطی سازمان برنامه و بودجه کشور با جامعه اندیشگاهی و موسسات پژوهشی است، تشریح کرد: ما با شعار پژوهش مساله محور، به دنبال باز تعریف رابطه صحیحی بین دستگاه اجرایی و مراکز پژوهشی هستیم.

وی اضافه کرد: در واقع هر پژوهشی یک مساله دارد و به دنبال پاسخ به یک سوال اصلی است؛ ولی منظور ما از پژوهش مساله محور این است که پژوهش حول محور مسائلی شکل بگیرد که از دل دستگاههای اجرایی و نظام حکمرانی کشور بیرون آمده است.

سرپرست مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری اظهار داشت: دستگاههای اجرایی کشور «مسئله» دارند، مسائل را خوب می شناسند، داده و دیتا دارند، امکان برقراری ارتباط با شبکه خبرگانی و کارشناسان دستگاههای اجرایی را دارند و قیود و محدودیت های حل مساله را هم می دانند. از سوی دیگر جامعه اندیشگاهی هم دارای ایده، نوآوری، پویایی و تصویر روشن از آینده است. همینطور با امکانات و ابزارها و تجربیات سایر کشورها آشنایی دارد. بنابراین اگر این دو به نحو صحیحی در کنار هم قرار گیرند، ما شاهد تحول بزرگ در نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور هستیم.

وی در پاسخ به این سؤال ایسنا که «مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، چه اقداماتی برای ایجاد پل ارتباطی بین پژوهشگران و مسئولین اجرایی، ایجاد زبان مشترک بین این دو گروه و به کارگیری نتایج مطالعات توسط مسئولین و سیاست گذاران، انجام داده است؟» توضیح داد: این مسئله؛ مساله نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری و انفکاک این دو حوزه از یکدیگر است. در جامعه باید مکانیسم هایی وجود داشته باشد که عقول، دانش ها و ادراک ها از سطح خُرد، قابلیت تجمیع شدن داشته باشند، در یک سطح کلان تجمیع شود و بر مبنای عقول تجمیع شده، تصمیم گیری شود. همینطور این تصمیم باید باردیگر با سلسله مراتب، سرایت کند و اجرایی شود.

وی افزود: ما متاسفانه در کشور در هر دوی این مسیرها مشکل داریم. هم در تجمیع عقول و خردها به سطح کلان و بر عکس؛ وقتی که سیاستگذاری می شود می بینیم که بخش های مختلف هنوز مثل گذشته راه خویش را طی می کنند.

پاک ذات با بیان اینکه صدمه شناسی این موضوع، ابعاد مختلفی دارد، تشریح کرد: بخشی از آن، مبحث «اجتماعی سازی پژوهش ها» است که در واقع وظیفه رسانه است و یک بخش مهم آن، از نظر ما این است که دستگاه اجرایی باید این توانمندی را داشته باشد که مساله خویش را به صورت دقیق اعلام نماید و قیود حل مساله را هم اعلام نماید.

وی در ادامه ضمن اشاره به اینکه «دستگاه های اجرایی دارای یک سری قیود، رویه های اجرایی، آئین نامه ها و محدودیت هایی هستند»، اظهار داشت: دستگاه اجرایی این قیود و محدودیت های خویش را می شناسد و باید بتواند همان زمانی که مساله را در اختیار جامعه پژوهشگاهی و اندیشگاهی می گذارد، به این قیود اشاره کند. اگر این کار را انجام ندهد، مساله ساده انگاری می شود و راهکارهای انتزاعی و به دور از حقیقت به دستگاه اجرایی عرضه می شود.

پاک ذات افزود: اگر دستگاه اجرایی نتوانست مساله و قیودش را به درستی تبیین کند، نمی تواند انتظار داشته باشد که خروجی مناسبی را از دانشگاه یا مراکز پژوهشی دریافت کند. یکی از اشکالات این است که باید مسئولین را به این سمت سوق بدهیم که مشکلاتش را با وضوح بیان کند. اگر مساله واضح نیست، قیودش کلی است، برگشت داده و اصلاح گردد. مجموعه پژوهشی باید بتواند یک RFP یا طرح پیشنهادی را به سازمان برگرداند. مجموعه پژوهشی زمان کافی دارد و درگیر امور یومیه نیست؛ ازاین رو می تواند تیم پژوهشی تشکیل دهد، روی مساله کار کند و مساله را حل کند.

سرپرست مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری با تکیه بر این نکته که دستگاههای اجرایی باید در نهایت پروژه را تایید کنند؛ اظهار داشت: باید توجه داشت که در انتها کسی که باید تایید کند که مساله حل شده، اساتید دانشگاه نیستند، دستگاههای اجرایی هستند. این یکی دیگر از حلقه های مفقوده نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی است. ما پژوهش های خویش را خودمان داوری و تایید می نماییم. در صورتیکه تایید کننده باید دستگاه اجرایی باشد، او باید بگوید که مساله حل شده است یا خیر.

وی در انتها اظهار داشت: وقتی اعضای هیئت تحریریه تمام فصل نامه های کشور، اعضای هیئت علمی دانشگاه ها هستند، مقاله نویس های آن اعضای هیئت علمی دانشگاه ها هستند و داوران آن هم اعضای هیئت علمی دانشگاه ها هستند، از داخل این سیستم، حل مساله دستگاه اجرایی بیرون نمی آید. ما در این مرکز به دنبال حل مسائلی به این شکل هستیم.




1400/09/21
14:13:07
5.0 / 5
517
تگهای خبر: برنامه , دستگاه , سیستم
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۵ بعلاوه ۴
جاوید شو جاوید شو