مروری بر نتایج یك پژوهش؛
ضایعات پوستی در ورزشکاران را بشناسیم
به گزارش جاوید شو بروز بیماری های پوستی در ورزشکاران نه تنها کیفیت کار آنها را پایین می آورد، بلکه به علت مسری بودن بعضی از این بیماری ها، خطر شیوع در میان هم تیمی ها را هم به دنبال دارد. محققان کشور این مورد را بررسی نموده اند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، بیماری های پوسـتی ورزشـکاران یـک گـروه متمـایز از بیماری هایی است که فعالیت بـدنی تکـراری همـراه بـا عوامل استرس زای محیطـی، ورزشـکار را در بـالاترین سطح احتمال مبتلا شدن به آنها قرار می دهد. عـدم شـناخت نقش ورزش در بروز انواع بیماری پوستی، می تواند منجـر به تأخیر انداختن تشخیص و نتیجتـاً درمـان نادرسـت شود. بیماری پوستی می تواند به صورت مـستقیم یـا غیـر مــستقیم توســط ورزش ایجــاد شــود. دسته ای از بیماری های پوستی هم در فرد وجـود داشـته لـیکن بـا شروع ورزش بروز کرده یا تشدید می شوند.
به اعتقاد متخصصان، به طورکلی پیش از اینکه یـک ورزشـکار بـه ورزش بپردازد، باید از حیث پوستی مورد معاینه قرارگیرد تا از گسترش بیماری های پوستی جلـوگیری شـود. معاینـه بیمار بخصوص نواحی کمتـر مـورد توجـه ماننـد پـشت و داخل گوش ها، نواحی تناسلی و باسن، کف پا، انگشتان و بین آنها، پشت سر و دهان از حیث وجود ضـایعات، باید مـورد توجـه قـرار گیرنـد. ورزشکار باید تا 72 ساعت پیش از فعالیـت ورزشـی علایم عمومی نظیـر تـب نداشـته باشـد. همینطور هـیچ ضـایعه پوستی مترشح نبایـد وجـود داشـته باشـد، وگرنه لازم است درمان هایی را پیش از حضور در سالن های ورزشـی و استفاده از تجهیزات دریافت دارد تـا از عـدم سـرایت بیماری به سایرین اطمینان حاصل شـود.
این مبحث با اهمیت، یعنی ضایعات پوستی در ورزشکاران، توسط تعدادی از پژوهشگران دانـشگاه علـوم پزشـکی تهران مورد بررسی واقع شده و ابعاد مختلف آن زیر ذره بین قرار گرفته است.
آن ها بر طبق این پژوهش، به طبقه بندی بیماری های پوســت در ورزشکاران برپایه علت پرداخته اند و گروههای زیر را بعنوان اصلی ترین بیماری های فوق مطرح کرده اند: بیماری های پوستی مکانیکی، صدمه های سرما در ورزشکاران، بیماری های التهابی و بالاخره عفونت.
به گفته منصور نصیری کاشانی، پژوهشگر مرکز آمـوزش و پـژوهش بیماری های پوست و جذام دانـشگاه علـوم پزشـکی تهران و همکارانش، «از مهم ترین بیماری های پوستی مکانیکی میتوان به تاول ناشی از اصطکاک، میخچه، سیاهی پاشنه، هماتوم زیر ناخن، پـــاپول هـــای پیزوژنیـــک، پنجه چمن، نوک پستان دوندگان، ترک پوستی، ندول ورزشکاران، ناخن گلف بازان، باسن دوندگان، شانه شناگران و قرمزی ناشی از حرارت اشاره کرد».
آن ها می افزایند: «بیماری های درماتیت تماسی، خارش شناگر و کهیر خورشیدی هم از بیماری های التهابی شایع در میان ورزشکاران به حساب می آیند. همینطور از فولیکولیت باکتریایی، آبسه و کورک، سلولیت و باد سرخ و بیماری اریتراسما میتوان بعنوان عفونت های باکتریایی نام برد».
طبق اطلاعات عرضه شده در این تحقیق، مواردی چون عفونت های ویروسی مولوسکوم، هرپس سیمپلکس، فولیکولیت و کچلی هم از بیماری های ویروسی مهمی هستند که بعضاً ورزشکاران را آلوده می سازند و بایستی برای مقابله با انتقال آنها توجهات ویژه ای را مبذول داشت.
نصیری کاشانی و همکارانش می گویند: «متخصــصان پوســت، نقــش حیــاتی در تــشخیص و درمان بیماری های پوستی ورزشـکاران دارنـد، چونکه تشخیص و درمان مناسب برای پیشگیری از شیوع آن به هم تیمی ها بسیار مهم است».
بر این اساس، پیش از اینکه ورزشـکار بـه ورزش برگردد، بیماری های پوستی برای پیشگیری از گسترش باید به درستی پوشانده شوند، هیچ علائـم سیـستمیک از 72 ساعت قبل نباید وجود داشته باشد، هیچ گونه ضایعه فعـال یا مترشح وجود نداشـته باشـد و ورزشـکار بایـد رژیـم دارویی سفارش شده را دنبال کند.
ایـن دستورالعمل ها، بعنوان حداقل موارد به حساب می آیند و پزشکان باید به درمـان حتـی پـس از بازگشت ورزشکار به بازی و تا زمان بهبود کامـل هم ادامـه دهند.
این اطلاعات را فصلنامه پوست و زیبایی وابسته به مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر نموده است.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب