کدام تیپ های شخصیتی پژوهشگران بهتری می شوند؟
بگفته پژوهشگر مرکز تحقیقات بیماریهای نای؛ تیپ های مختلف شخصیتی برای پژوهشگران مطرح گردیده است که یک مدیر پژوهشی با شناخت این ابعاد شخصیتی، بهتر می تواند به تیم سازی و اجرای یک پروژه تحقیقاتی بیاندیشد.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، دکتر فریبا قربانی؛ پژوهشگر مرکز تحقیقات بیماریهای نای اظهار داشت: باتوجه به اینکه پژوهشگران افرادی کنجکاو، پرانرژی و خلاق هستند، مدیریت آنها یکی از چالش برانگیزترین مباحث مدیریتی است. از تولید ایده تا به نتیجه رسیدن ایده، مسیر ناهمواری است که با انجام کار تیمی شانس موفقیت را افزایش می دهیم.
وی درباب اینکه آیا پژوهشگر ایجاد می شود یا شناخته می شود، اظهار داشت: بطور کلی در امتداد پرورش روحیه پژوهشگری سال هاست کتب درسی به سمت ارائه روش های علمی در سطح دبستان پرداخته اند؛ اما اینکه چند درصد از دانش آموزان با این روش های علمی و شیوه های دانشمند شدن آشنا شده اند، بسیار مهمست.
به گفته قربانی، پرورش پژوهشگر فقط با نگارش چندین مقاله معتبر حاصل نمی گردد بلکه فرایندی زمانبر است که طی آن پژوهشگر با متدولوژی و عناصر پژوهش آشنا می شود و علاوه بر آن روحیه صبوری، پشتکار کافی، مشارکت در کار تیمی و افزایش ظرفیت های ذهنی را در پی دارد.
وی با اشاره به اینکه پژوهشگران از سطوح مختلفی برخوردار می باشند، اضافه کرد: در سطح اول فعالیت تخصصی در یک رشته علمی را بصورت خط ممتد و پژوهش های ادامه دار و هدفمند انجام می دهند و در سطوح بالاتر، تحقیقات بین رشته ای و برنامه ریزی های چند سناریویی توسط پژوهشگر مدیریت می شود.
قربانی تصریح کرد: از نظر علمی، چندین تیپ مختلف شخصیتی برای پژوهشگران مطرح گردیده است که یک مدیر پژوهشی با شناخت این ابعاد شخصیتی، بهتر می تواند به تیم سازی و اجرای یک پروژه تحقیقاتی بیندیشد.
وی یکی از انواع این شخصیت ها را افراد لیدر یا رهبران گروه عنوان نمود و اضافه کرد: این افراد قاطع، مستقل، ساختار یافته و هدفمند هستند. اصولا" بر روی یک زمینه کاری تمرکز زیادی دارند و برای کشف موارد ناشناخته بسیار موثر هستند، این افراد بسیار کمالگرا بوده و درون گرا هستند. یکی از ضعف های این گروه این است که ممکنست دانش ارتباط خوبی نداشته باشند، بدین سبب بهتر است در یک تیم کار کنند.
این پژوهشگر مرکز تحقیقات بیماریهای نای در ادامه اظهار داشت: گروه دوم در شخصیت پژوهشگران، جستجوگران هستند. این افراد مملو از ایده های جدید هستند. معمولا" تمایل دارند در فضاهای چارت نشده حضور داشته باشند. این پژوهشگران خیلی دقیق به پروسه ها نگاه نمی کنند ولی ایده پرور هستند. این افراد بسیار جذب فناوریهای جدید و افکار جدید در پژوهش می شوند.
وی نقطه ضعف افراد گروه دوم را نداشتن تمرکز پژوهشی و وارد شدن مرتب به چالش های جدید پژوهشی ذکر کرد و اضافه کرد: این افراد برون گرا هستند و یک گروه تحقیقاتی بهتر است تعداد کمی از این تیپ شخصیتی را داشته باشد. گروه جستجوگر نباید در یک پروژه نقش لیدر را داشته باشد و باید در جایگاه خود مدیریت شوند. این افراد در تیم تحقیقاتی انگیزه ساز هستند.
قربانی در ادامه اظهار داشت: تیپ سوم شخصیتی افراد سرخوش و Enthusiast هستند که به آسانی با دیگران تعامل می کنند و دیگران را خشنود می کنند. این افراد شنونده های خوب و اصولا" مقاوم به تغییر هستند اما ریسک پذیر نیستند. این افراد ایده پرور نبوده و شخصا نوآوری ندارند ولی از ایده های خوب تبعیت می کنند.
به گفته وی این افراد باید در جایگاهی به کار گرفته شوند که پروسه مشخصی وجود دارد و از حوزه های علوم پایه که نیاز به بحث و جدل و ریسک پذیری دارد، برای این افراد باید اجتناب کرد. یک تیم تحقیقاتی می تواند برخلاف تیپ جستجوگر تعداد بیشتری از این تیپ پژوهشگر را داشته باشد.
این پژوهشگر اشاره کرد: تیپ شخصیتی چهارم افراد organizer یا سازمان یافته هستند. این افراد متود دار هستند، در یک قالب فکری کار می کنند، سنتی فکر می کنند و عملگرا هستند. این افراد با هوش و ملایم هستند و نتیجه کار برایشان بسیار اهمیت دارد. این افراد برای قسمت برنامه ریزی کار تحقیقاتی بسیار مفید هستند و یک تیم تحقیقاتی می تواند تعداد زیادی فرد سازمان یافته داشته باشد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، دکتر قربانی در خاتمه اشاره کرد: مجموعه ای از افراد ذکر شده با ترکیب مناسب، در یک کار تحقیقاتی می توانند به سمت تحقیق و توسعه ( Research &Development)حرکت کنند و در عین حال که پژوهشگران را آزاد می گذاریم باید آنها را مدیریت نماییم بدین سبب با در نظر داشتن برنامه راهبردی و تعیین آرمان برای سازمان، پژوهشگر آزاد ولی هدفمند فعالیت خواهدنمود.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب