پژوهشگران مطرح كردند
سپاسگزاری و بخشش، راهی برای افزایش طول عمر
عفو و بخشش در کنار داشتن حس سپاسگزاری برای داشته های زندگی، همواره توسط معلمان معنوی بعنوان راهی برای داشتن زندگی بهتر سفارش شده است. ولی اکنون محققان حوزه روان شناسی هم به شکل علمی، این مورد را تأیید و مورد تاکید قرار داده اند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، روان شناسی مثبت گرا بعنوان یکی از مهم ترین تحولات در حوزه روان شناسی معاصر به حساب می آید که به جای متمرکز شدن بر صدمه شناسی روانی و ناهنجاری ها به سمت موضوع هایی همچون عواطف و هیجانات مثبت، معنویت، خلاقیت و افزایش و بهبود بهزیستی روان شناختی معطوف است. محققان روان شناسی حوزه مثبت نگر به انکار وجود مشکلات نمی پردازند، بلکه آنها را با جریان های مثبت ازجمله امید، شجاعت، بهزیستی، شکوفایی و احساسات مثبت مکمل زندگی می دانند.
متخصصان می گویند در دهه های اخیر روان شناسی مثبت گرا بعنوان یکی از موضوعات تأثیرگذار، توجه زیادی را به خود جلب کرده است و به افزایش سطح سلامت روان و بالفعل سازی استعدادهای فردی توجه بسیاری داشته است و از ظرفیت های مثبت انسان بعنوان سپری در مقابل اختلالات بهره مند شده است. یکی از زمینه هایی که روان شناسی مثبت گرا در سطح ذهنی به آن پرداخته، بهزیستی روان شناختی است. بهزیستی روان شناختی در لغت به معنای رضایت، سلامتی و موفقیت است و هم منجر به تجربه و عملکرد مطلوب فرد در زندگی می شود.
در ارتباط با این جنبه مهم از علم روان شناسی، محققانی از دانشگاه فردوسی مشهد دست به انجام تحقیقی زده اند که در آن، نقش احساسات و عواطف مثبتی مثل عفو و گذشت و سپاسگزاری بر بهزیستی روان شناختی بررسی شده است.
در این پژوهش که با مشارکت 211 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد انجام شده، محققان به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس استاندارد عفو و گذشت و پرسشنامه سپاسگزاری و مقیاس بهزیستی روان شناختی بهره برده اند.
نتایج این پژوهش نشان می دهند که متغیرهای سپاسگزاری و همینطور عفووگذشت می توانند نقش مؤثری در پیشبینی بهزیستی روان شناختی افراد ایفا کنند.
مجید معینی زاده، محقق و استادیار گروه روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و همکارانش در تبین نتایج به دست آمده فوق می گویند: «عفووبخشش دیگران می تواند بعنوان یکی از خصوصیت ها و صفت های شخصیتی در انسان شناخته شود که همواره با تمرین در موقعیت های مختلف زندگی، قابلیت رشد و پرورش آن برای ما مقدور است و با تعالی یافتن این صفات، سلامت جسمی و روان شناختی افزایش می یابد».
آنها می افزایند: «عفو وگذشت در مقابل تجاوز و خطاهای دیگران همچون سپری قدرتمند عمل می کند و سبب حفظ سلامت و بهزیستی روان شناختی ما در ابعاد مختلف می گردد و نهایتا منجر به افزایش طول عمر می گردد. افرادی که توانایی کمتری در عفو و گذشت خطاهای دیگران دارند همواره ذهنشان درگیر افکار نشخوارشونده ای از عصبانیت، نفرت، انتقام و ناراحتی است و استعداد کمتری برای رهایی یافتن از این نوع افکار آزاردهنده دارند».
بدیهی است که نتیجه چنین افکاری، تجربه هیجانات مخرب و نامطلوبی نظیر اضطراب، افسردگی و خشم است که سلامت ما را در زمینه های مختلف ازجمله فشارخون، دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و کاهش سیستم ایمنی بدن تحت تاثیرقرار می دهد و مشکلات جبران ناپذیری را از خود به جای می گذارد.
به قول معینی زاده و همکارانش، «بنابراین تمرین عفو و گذشت دیگران ما را قادر می سازد تا بتوانیم راهبردهای مقابله ای مثبت و مؤثرتری را در مقابل خطاهای دیگران به کار ببریم تا این گونه از میزان خشم و نارضایتی خود بکاهیم و هیجانات نامطلوب کمتری را تجربه نماییم و این نوع اقدامات به تدریج می تواند سبب افزایش و ارتقای بهزیستی ما در ابعاد مختلف شود».
این یافته های علمی پژوهشی را نشریه «پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره» متعلق به دانشگاه فردوسی مشهد منتشر نموده است.
منبع: جاوید شو
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب