امین زندگانی:
مجری تلویزیون باید صمیمیت و نزاكت را همزمان داشته باشد
مجری برنامه تلویزیونی «قرنطینه» اجرا را سخت تر از بازیگری دانست و اصرار کرد که مجری باید صمیمیت و نزاکت را همزمان داشته باشد.
امین زندگانی سال جاری حضور پررنگی در تلویزیون داشت. در سریال خانه امن در نقش یک مامور امنیتی ظاهر شد. سپس به شبکه پنج رفت و برنامه گفتگومحور قرنطینه را اجرا کرد. تا چند روز دیگر هم بر صندلی برنامه چهارده اینچ می نشیند و پرونده سریال های قدیمی را ورق می زند. این بازیگر در سریال مختارنامه نقش مسلم بن عقیل را بازی کرد و در فیلم ملک سلیمان هم در نقش سلیمان، پیامبر قوم بنی اسرائیل ظاهر شد. همینطور بازی در سریال های پرستاران، همه چیز آنجاست، شاهگوش و وکلای جوان در کارنامه او ثبت شده است.
با امین زندگانی به بهانه تجربه جدیدش در حوزه اجرا همصحبت شدیم. وی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اجرا را سخت تر از بازیگری دانست و تصریح کرد که مجری باید صمیمیت و نزاکت را همزمان داشته باشد.
اجرای تلویزیونی برای شما سخت تر است یا بازیگری؟
اجرا مقوله سخت تری است. در بازیگری داستان و دکوپاژ به فرد کمک می نماید که جذاب باشد و دیده شود. اما در بازیگری خود مجری باید ارتباط ایجاد نماید و جذاب باشد. چند سالی اجراهایی مد شده که صمیمیت را با بی تربیتی اشتباه گرفته بودند. تلویزیون ما دنبال صمیمیت با نزاکت است. بعضی وقت ها هم مجری ها این قدر بانزاکت می شدند که صمیمیت از بین می رفت. رعایت این قضیه مقداری دشوار می باشد. مجری باید به مهمانش فرصت صحبت کردن بدهد و بداند کجای گفتگو وارد شود. اجرا احتیاج به حضور ذهن و درک موقعیت دارد. در اجرا درک موقعیت نسبت به بازیگری سخت تر است. اجرا یک کار شخصی و انفرادی است و گروهی نیست. از اتاق فرمان چیزی به مجری منتقل می شود و او باید جوری وانمود کند که بیننده متوجه نشود.
پیش از برنامه قرنطینه سابقه اجرا داشتید؟
به صورت جسته و گریخته در چند برنامه تلویزیونی مجری بوده ام. سال ۱۳۸۰ با جواد رضویان یکی از طولانی ترین برنامه های زنده تلویزیون را از شبکه یک اجرا کردیم. این برنامه از ساعت ۱۱ و نیم شب شروع می شد و حدود پنج ساعت ادامه داشت. یک برنامه ترکیبی با نام کاغذکاهی بود که به نقد سریال های تلویزیون می پرداخت. رکورد طولانی ترین فکس را هم در آن برنامه کسب کردیم. آن زمان پیامک و فضای مجازی در ایران نبود. ما حدود سه و نیم کیلومتر فکس دریافت کردیم. مسابقه نه بر یک را اجرا می کردم که من مجری بخش آقایان بودم و خانم پاوه نژاد مجری بخش خانم ها بودند. اجراهای من بین سالهای ۸۰ تا ۸۳ صورت گرفت.
سال پُرکاری را پشت سر گذاشتید. کرونا اثر منفی بر روی فعالیتهای شما نگذاشت؟
از لحاظ تعداد برنامه ها و سریال ها پرکار بودم. ولی از لحاظ زمانی نه. چون قرنطینه و ۱۴ اینچ خیلی زمانبر نبودند. من از موج اول کرونا مشغول بازی در سریال خانه امن بودم. اواخر شهریور هم بازی من به اتمام رسید. اوایلی که دستور آمد همه پروژه های سینمایی و تلویزیونی باید تعطیل شوند ما هم تعطیل شدیم. اما به محض این که ممنوعیت ها برداشته شد ما هم کار را شروع کردیم.
صحبت هایی عنوان شد درباره این که هنرمندان باید برای دریافت واکسن در اولویت قرار بگیرند. نظر شما در این رابطه چیست؟
این بحث یک بازخورد منفی در جامعه بوجود آورده است. مردم باید محتوای داخلی را تماشا کنند. هنرمندان ارتش فرهنگی کشور هستند و نباید میدان را خالی کنند. الان که شرایط حاد شده باید کار نماییم. هنرمندانی که داخل پروژه ها هستند باید واکسینه شوند. چون یک گروه چهل نفره مشغول کار هستند و اگر یک نفر کرونا بگیرد ویروس را منتشر می کند. هنرمندان ناچار هستند محتوای فرهنگی تولید کنند. این که آنها با اولویت واکسن دریافت نمایند تصمیم غلطی نیست. البته هنرمندانی که مشغول به کار نیستند، هر وقت وارد پروژه ای شدند باید واکسن دریافت نمایند. هنرمندان تافته جدا بافته نیستند. اما الان در خط مقدم تولید کار فرهنگی هستند. عزیزانی که مشغول کار هستند بد نیست واکسن دریافت نمایند.
همکاری شما با برنامه قرنطینه چگونه شکل گرفت؟
حدود چهار ماه پیش دیدار دوستانه ای صورت گرفت و این برنامه پیشنهاد شد. همه چیز دوستانه جلو رفت و من یک باره دیدم جلوی دوستان قرنطینه هستم. فصل اول را با علی مسعودی کار کرده بودند. او چون خودش سریال داشت نتوانست ادامه بدهد. علی جان خودش من را پیشنهاد کرد. من وقتی آشنا شدم دیدم رویکرد برنامه مقرر است میهمان محور باشد و یک گفتگوی صمیمی و بی شیله و پیله شکل بگیرد. قرار شد با هر میهمان درباره این که دوران قرنطینه را چطور می گذراند حرف بزنیم.
چرا نصف دکور برنامه زرد رنگ و نصف دیگرش آبی است؟
خواستند تنوع بصری ایجاد کنند. میهمان و مجری هر کدام در یک قرنطینه رنگی هستند. احیانا خواستند بگویند در این شرایط قرنطینه هم زندگی ادامه دارد.
موضوع هفته گذشته حریم خصوصی بود. در برنامه های بعدی به چه موضوعاتی می پردازید؟
احتمالا این هفته نیما کرمی میهمان برنامه ما می شود و درباره سپاسگزاری صحبت می نماییم. البته بعضی از میهمان هایی که دعوت می نماییم به خاطر شرایط کرونا نگران هستند و معذرت خواهی می کنند و نمی آیند.
در یکی از برنامه ها اشاره کردید که آدم خجالتی هستید. این خجالتی بودن با بازیگری و اجرا در تناقض نیست؟
کلا خجالتی بودن با شغل من در تناقض است. من هنوز هم در جایی که آدم ها غریبه باشند و ربطی به کار من نداشته باشند خجالتی هستم. اما سر کار شوخ و شنگ هستم و سربسر بقیه می گذارم. در پشت صحنه سینما و تلویزیون به جای این که مانع کار شوم شتاب دهنده هستم. چون می دانم بر سر راه تولید هر کاری چقدر معضل و مشکل وجود دارد. اما در زندگی شخصی و خصوصی خجالتی هستم.
من رستوران هم که می روم راحت نیستم. خیلی معذب هستم. چیزهایی را رعایت می کنم که در ارتباط با نسل ماست. الان شاید شوخی باشد اگر درباره اش بخواهیم حرف بزنیم. خجالتی بودن دوران جوانی و نوجوانی ام هنوز همراه من است.
از برنامه چهارده اینچ که شما اجرایش را به عهده دارید چه خبر؟
از این جمعه از شبکه آی فیلم پخش می شود. با بازیگران جوان و پیشکسوت سریال های قدیمی که از آی فیلم پخش شده، خاطره بازی می نماییم. وقتی این برنامه را اجرا می کردم به همه خوش گذشت.
امسال در کنار بازیگری و اجرا با یک چالش اینستاگرامی درباره کرونا هم مشهور شدید. چالش جدیدی در پیش ندارید؟
نه. همان یک مرتبه برایم بس بود. شاید من آن موقع بیشتر از هر چیزی می خواستم به کادر درمان روحیه بدهم. به این نکته فکر نکرده بودم که مخاطب یک سابقه ذهنی از من دارد. می خواستم فضای شادی ایجاد کنم. مخاطبان ما از هر نوع تفکری قابل احترام هستند. بسیاری از آدم ها در بحران خیلی احتیاط ها را فراموش کرده اند. شاید برای من هم در یک لحظه این اتفاق افتاده است. نیت من نه جذب فالوئر (دنبال کننده) و نه شلوغ کاری بود. چون اهل این چیزها نیستم.
برنامه قرنطینه تا چه زمانی پخش می شود؟
قرنطینه تا آخرین پنجشنبه سال جاری از شبکه پنج سیما ادامه دارد.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب