روایت هایی از كتاب خوانی اندیشمندان (۵)
ماجرای طلبه ای كه عسل را بر كتاب ترجیح داد
به گزارش جاوید شو خدمت میر سیدعلی عرض كردم كه عسل را خورده ام ولی كتاب باقی مانده است و به آن دست نزده ام. فرمودند: خودرا معطل نكن، تو عالم نمی شوی. طلبه ای كه عسل را بر كتاب ترجیح دهد، عاقبتش معلوم است.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ: در اولین قسمت از مجموعه «روایت هایی از کتاب خوانی اندیشمندان» ضمن مختصری بحث پیرامون زندگی و آثار و آرا آیت الله میر سیدعلی نجف آبادی (از علمای برجسته امامیه از انقلاب مشروطه تا دوره پهلوی اولی که مدفون در تخت فولاد اصفهان است) روایتی از چگونگی مطالعه توسط این شخصیت درج شد. این قسمت از اینجا قابل مطالعه است.
در آن مطلب به زندگی سیاسی آیت الله مجتهد نجف آبادی هم اشاره شد و حمایت های بسیارش از مشروطه خواهان. چند خاصیت مهم او را چنین برشمرده اند: مطالعه بسیار، توجه به مؤلفه اجتماعی دین اسلام و مبارزه با خرافات. به سبب ترویج خرافات او مدام به طلاب خود سفارش می کرد که به منبر بروند و برای مردم مسائل دینی را بیان کنند. به باور او منبر باید از تسلط بی سوادان خارج شده و دانشمندان و اهالی واقعی علم از آنجا به بیان مسائل مردم بپردازند.
مبارزه با خرافات؛ کار ویژه آیت الله میرسیدعلی نجف آبادی
نوشته اند که در دوران فعالیت آیت الله میرسیدعلی درختی مقابل مسجد قطبیه (یا حسینیه خلجا در خیابان طالقانی فعلی در اصفهان که از بناهای مربوط به دوره صفوی است و امروزه در لیست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است) وجود داشت که مردم آنرا مقدس می دانستند و برای آن نذر و نیاز کرده و به آن پارچه می بستند.
آیت الله میرسیدعلی اصرار داشت که آن درخت بریده شده تا خرافات اختتام یابد. روزی که قرار شد درخت را قطع کنند، او اظهار داشت که «اکنون نبرید چون من می خواهم امشب به نجف آباد برم و اگر در راه حادثه ای برایم اتفاق بیفتد،، این درخت نزد مردم مقرب تر شده و ارج بیشتری پیدا می کند چونکه مردم می گویند به خاطر بریدن این درخت، سید لطمه دید. مردم خرافاتی هستند، بگذارید بروم و برگردم بعد آن درخت را قطع کنید.»
با توجه به زندگی این شخصیت و حضور سیاسی وی در انقلاب مشروطه و همین طور دوران پهلوی اول و اهتمام ویژه ای که او به جامعه برمبنای مبانی اسلامی داشت و دین را برای بهبود وضعیت جامعه می خواست، ضرورت دارد که بعنوان الگویی برای نسل جدید معرفی شود.
متأسفانه پژوهش های چندانی درباره این شخصیت برجسته انجام نشده است. یکی از معدود آثار درباره او کتاب «مجتهد نجف آبادی: مجموعه مقالات و مصاحبه هایی در شرح حال زندگی علمی، اجتماعی و سیاسی» است که به کوشش محمد جواد نورمحمدی به سال ۱۳۸۷ با شمارگان هزار و ۵۰۰ نسخه، ۲۶۴ صفحه و بهای ۲، ۵۰۰ تومان توسط انتشارات انصار الامام المنتظر (عج) در دسترس مخاطبان قرار گرفت.
کتاب حاضر حاوی مقالات و گفت وگوهایی در شرح حال و زندگی علمی، اجتماعی و سیاسی این عالم بزرگوار است. عناوین بعضی از مطالب این کتاب بدین شرح است: «شرح حال آیت الله العظمی حاج سیدعلی نجف آبادی» به قلم سید مصلح الدین مهدوی، «زندگانی آیت الله العظمی میر سیدعلی آیت نجف آبادی (ره)» به قلم احمد عابدینی و «پیرامون حیات مجتهد نجف آبادی». همین طور گفت وگوهایی با حجت الاسلام مدنی، حاج عبدالرزاق حر و… نیز در این کتاب انتشار یافته که جملگی درباره سیره و سرگذشت آیت الله مجتهد نجف آبادی است.
طلبه ای که عسل را به کتاب ترجیح داد
در کتاب «مجتهد نجف آبادی» و به نقل از آن در کتاب های دیگری چون «حدیث خوبان» اثر حمید خلیلیان از قول سید محمد آیت، نوه آیت الله میرسیدعلی نجف آبادی چنین روایت زیر نقل شده است.
سیدمحمد آیت مسئول اداره ثبت احوال و آمار نجف آباد بود. او نوشته است: روزی به یکی از روستاهای اطراف نجف آباد رفتم. سید پیرمرد معممی را دیدم که دفتر ازدواج و طلاق داشت. بعد از شنیدن فامیل آیت و مقداری پرس و جو من را شناخت و این خاطره را برایم تعریف کرد: وقتی من طلبه شدم، حجره ای که به من دادند، همانی بود که پیش تر میر سیدعلی نجف آبادی در آن سکونت داشت.
میر سیدعلی اثاثیه خودرا از آن حجره برد و حجره را تحویل داد و وقتی رفت دیدم یک ظرف عسل و یک کتاب باقی مانده است. من هم شیشه عسل را به تصور اینکه برای من گذاشته مصرف کردم. ولی کتاب دست نخورده در طاقچه اتاق باقی ماند. بعد از چند روز ایشان آمدند.
بنده خدمت میر سیدعلی عرض کردم که عسل را خورده ام ولی کتاب باقی مانده است و به آن دست نزده ام. فرمودند: خودرا معطل نکن، تو عالم نمی شوی. طلبه ای که عسل را بر کتاب ترجیح دهد، عاقبتش معلوم است. سخن ایشان درست از آب درآمد و من هیچ رتبه ای از علم و معرفت را احراز نکردم و فقط دفتردار شدم و ازدواج و طلاق را جاری می کنم.
منبع: جاوید شو
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب