در نشست آموزش و راهبردهای خواندن مطرح شد
خواندن، یك مهارت در زندگی كودكان است
به گزارش جاوید شو هشتاد و دومین نشست توسعه و ترویج فرهنگ كتاب خوانی با مبحث آموزش و راهبردهای خواندن در كتابخانه مرجع كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان برگزار گردید.
به گزارش جاوید شو به نقل از مهر، هشتاد و دومین نشست توسعه و ترویج فرهنگ كتاب خوانی با مبحث «آموزش و راهبردهای خواندن» با حضور حسین قاسم پورمقدم و ابراهیم طلایی از پژوهش گران و مدرسان دانشگاه، روز دوشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۸ در كتاب خانه مرجع كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان برگزار گردید.
در ابتدای این نشست ابراهیم طلایی به ایراد سخنانی پرداخت و اظهار داشت: «نظریه های آموزش خواندن» عنوانی است كه برای سخنان خود انتخاب كردم. در پس تمام كنش های تربیتی كه معلم انجام می دهد یك دیدگاه نظری نهفته ست كه هویدا نیست.
وی افزود: عمل بدون نظریه خطرناك و نظریه بدون عمل بی فایده است.
طلایی در ادامه سخنان با بیان مثال های مختلف به توضیح الگوها و نظریه های آموزش خواندن پرداخت.
وی با بیان این كه به نظریه های خواندن هم می توان نگاه تاریخی داشت، توضیح داد: نظریه های متقدم نخستین نظریه های خواندن هستند كه نظریه انضباط ذهنی منصوب به افلاطون و ارسطو یكی از آنهاست كه اعتقاد دارد عضله های مغز هم برای خواندن احتیاج به تمرین دارد. تداعی گرایی، شكوفایی طبیعی، ساختارگرایی از دیگر نظریه های ابتدایی خواندن هستند.
این پژوهشگر در ادامه سخنان خود درباره دیگر الگوهای نظریه های خواندن اضافه كرد: الگوی رفتاری هم شامل نظریه های شرطی سازی كلاسیك، ارتباط گرایی و شرطی سازی عامل است. الگوی سازنده گرایانه هم شامل نظریه های یادگیری مبتنی بر پژوهش، نظریه طرح واره، نظریه تبادلی / واكنش خواننده، نظریه روان زبان شناختی، نظریه تمامیت زبان و نظریه فراشناخت می شود.
طلایی از الگوی رشدی بعنوان یكی دیگر از الگوهای نظریه های خواندن نام برد و اظهار داشت: رشد سواد، مدل مرحله ای، سواد برایندی و سواد خانواده و لنزهای تغذیه ای، خواب و ورزش نظریه های رشدی هستند. الگوهای عاطفی، نظریه های یادگیری اجتماعی و پردازش شناختی هم دیگر الگوهای نظریه های خواندن در جهان هستند كه هر كدام زیرمجموعه هایی دارند.
در ادامه این نشست هم حسین قاسم پورمقدم به ایراد سخنانی درباره «آموزش و راهبردهای خواندن» پرداخت.
وی اظهار نمود: همه ما ایرانیان خواندن را امری بدیهی فرض كرده ایم و برایش هزینه هم نمی نماییم. مشكل خواندن در كشور ما مشكل مربیان نیست. همه اولیا و مربیان به شیوه مربیان خود روش خواندن را آموزش می دهند.
این پژوهش گر تاكید كرد: خواندن یك پدیده الهی است و وجه تمایز انسان با حیوان، بحث زبان و قدرت اندیشیدن است. در مهارت های ذهنی ما مهارت های تولیدی نظیر تولید صوت و صدا و مهارت های دریافتی نظیر دریافت تصاویر و آوا وجود دارد.
قاسم پورمقدم خاطرنشان كرد: حتی مربیانو معلمان ما هم در این حوزه مشكل دارند كه بتوانند توانایی خواندن را به كودكان و نوجوانان آموزش دهند. بچه ها نوشتن را از یكسالگی بلد هستند و خط و خطوطی كه با مداد و اشیا نوك تیز می كشند برایشان معنا دارد. وظیفه مربیان و معلمان نظم دادن به ذهنیت بچه هاست.
این مدرس دانشگاه اعتقاد دارد برای معلمان، خواندن روشن نیست و خاطرنشان كرد: ما خواندن را معادل قرائت و روخوانی می دانیم. خواندن دو مرحله ای شامل تلفظ و فهم است.
وی در ادامه سخنان خود با بیان این كه ما در ایران ابزار ارزیابی فهم را نداریم، اضافه كرد: ابزار ارزیابی فهم كودكان سوال است. نگاه ما به كتاب خوانی نگاهی سطحی است. انسان وقتی از خواندن لذت می برد كه آنرا فهم كند.
قاسم پورمقدم تاكید كرد: در مدارس زنگ خواندن باید از زنگ ادبیات فارسی جدا باشد. خواندن باید به یك مهارت زندگی تبدیل گردد و بعنوان یك درس به آن نگاه نشود. كتاب خوانی چیزی نیست كه در ایران اتفاق می افتد. اغلب كتاب ها بر مبنای علم خواندن نوشته نشده است.
وی در انتهای سخنان خود اظهار داشت: حدس زدن، تجسم یا تصویرسازی، تلخیص یا خلاصه كردن و طرح سوال از راهبردهای آموزش خواندن هستند كه باید به كار گرفته شوند تا بچه ها در كتاب خوانی و خواندن رشد كنند.
در آخر این نشست پرسش و پاسخی بین حاضران در نشست شكل گرفت.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب