مددكاران اجتماعی در كار با كودكان سرطانی چگونه از خود مراقبت كنند؟
نتایج یک مطالعه که در همایش «نقش مددکاران اجتماعی در کار با بیماران خاص» ارائه شد، نشان میدهد که رعایت اصول خودمراقبتی برای مددکاران اجتماعی در کار با کودکان مبتلا به سرطان و خانواده هایشان ضروری می باشد.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، همایش کشوری «نقش مددکاران اجتماعی در کار با بیماران خاص»، روز شنبه(18 اردیبهشت ماه)، در سالروز تاسیس بنیاد بیماریهای خاص از طرف گروه آموزشی مددکاری اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و با همکاری رصدخانه اجتماعی کووید 19، به طور مجازی انجام شد.
دکتر لیلا استاد هاشمی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با ارائه مقاله خود تحت عنوان « فرسودگی شغلی و اصول خود مراقبتی مددکاران اجتماعی در عرصه سرطان کودک » از نتایج یک مطالعه اظهار داشت که در رابطه با طراحی مدل معرف ارائه خدمت مددکاران اجتماعی در حوزه سرطان کودک است.
وی، در ابتدا با اشاره به اینکه سرطان کودکان همچون بیماریهای شایع دوران کودکی و یکی از با اهمیت ترین علل مرگ و میر کودکان در دنیا و در کشور ما شمرده می شود، اظهار نمود: این بیماری تاثیرات بسیار زیاد و نتایج ناگواری را بر زندگی کودک و خانواده او می گذارد و علاوه بر تغییرات جسمانی، تغییرات روانی و وقفه ای که بر رشد طبیعی و زندگی عادی او ایجاد می کند، تاثیرات منفی بسیار زیادی هم روی زندگی خانواده دارد.
استاد هاشمی اضافه کرد: با توجه به این که این بیماری، یک بیماری تحلیل کننده زندگی بیمار و خانواده او شمرده می شود، پس در مدل مراقبتی این بیماری نیز باید نقش خانواده نیز مدنظر قرار بگیرد، به ویژه اینکه درمان پیچیده و طولانی مدت، بار مالی این بیماری و بار سنگین مراقبتی آن، بر اهمیت نقش حمایتی خانواده دراین زمینه می افزاید. ضمن آنکه بیماری کودک بر زندگی خانواده اش نیز موثر است، همانطور که سبب اختلال در نقش والدی والدین و نقش شغلی آنان شده و شاهد از هم گسیختگی هایی در روابط والدین و اعضای خانواده خواهیم شد.
وی با مرور تاثیرات بیماری بر وضعیت کودک و خانواده، اشاره کرد: در مدل مراقبتی در کار با کودکان مبتلا به سرطان، می بایست به بحث مراقبت و حفظ سلامتی خانواده نیز در کنار مراقبت از کودک بیمار دقت کنیم.
این محقق و استاد دانشگاه با معرفی انجمن مددکاران اجتماعی آنکولوژی کودکان بعنوان یکی از انجمن های مرجع دراین زمینه و مراقبت از کودکان مبتلا به سرطان و خانواده های آنان، اضافه کرد: این انجمن، یکی از اصلی ترین اعضاء در مراقبت از این کودکان و خانواده های آنان را مددکاران اجتماعی می داند و خدمات بسیار متنوعی را از طرف آنان برای ارائه به کودکان بیمار و خانواده های آنان تعریف می کند.
وی اظهار داشت: با توجه به این که مددکاران اجتماعی عضو موثر تیم مراقبت از کودکان مبتلا به سرطان هستند و اگر قرار باشد که ما یک پروسه مراقبت همه جانبه از کودک و خانواده اش داشته باشیم، و مددکاران اجتماعی بعنوان یک لیدر بین رشته ای در تیم مراقبتی، ارائه خدمت بکنند، شواهد علمی و مطالعات نشان می دهند که تاثیرات این بیماری، علاوه بر تاثیرات ناگوار آن بر کودک و خانواده، مددکاران اجتماعی را نیز تحت تاثیر نتایج ناگوار این بیماری قرار می دهد.
وی اشاره کرد کار کردن در حوزه سرطان انصافا از نظر عاطفی، یک شغل پرچالش، و پر استرس است که در تجربه کاری یک مددکار اجتماعی به عنوان تجربه ای سخت از آن یاد می شود.
استاد هاشمی با اشاره به اینکه مطالعات زیادی از تجربیات مددکاران اجتماعی در عرصه سرطان کودک وجود ندارد که بخواهد فرسودگی شغلی را مورد ارزیابی قرار بدهد، اظهار داشت: باتوجه به اهمیت موضوع، مطالعه ای توسط من و همکارانم دراین زمینه انجام شد که مطالعه ای کیفی است و باتوجه به نوع خدماتی که مددکاران اجتماعی ارائه می دهند، ما در این مطالعه محدودیت دانش داشتیم، چونکه پروسه تعاملی بین کودک، خانواده، مددکار و دیگر اعضای تیم مراقبتی که پدیده ای مبتنی بر درک افراد است، شکل می گیرد.
وی با تشریح چگونگی اجرای این تحقیق، و مشکلاتی که در حین اجرا داشت، اضافه کرد: با اهمیت ترین مولفه ای که در نهایت از این مطالعه بدست آمد، " خدمت فرسایشی و فشارزایی بود که مددکاران اجتماعی در عرصه سرطان کودک، با آن درگیر بودند ".
وی به مفاهیمی که پژوهشگران این مطالعه را به این مقوله رساند، و تجربیات سخت و ناگواری که مددکاران اجتماعی شاغل در این حوزه مطرح نمودند، اشاره نمود و اظهار داشت: ماهیت خدمت مددکاران اجتماعی در این حوزه، باتوجه به تحمل بار عاطفی زیاد آن و استرسی که از بابت درد و رنج دیگران تجربه می کنند، مددکاران اجتماعی را لطمه پذیر کرده که باید مدیریت موقعیت های دشوار و شرایط خاص را باید در تیم های مداخله مدنظر قرار بدهند.
این محقق حوزه مددکاری اجتماعی همین طور مورد دیگری را که از انجام این مطالعه و تجربیات مددکاران اجتماعی این عرصه بیان داشت، مربوط به " کمبود دانش تخصصی در رابطه با حوزه سرطان کودک و مداخلات تخصصی که این حوزه می طلبد" بود، چنانچه مددکاران اجتماعی معتقد بودند که شرایط دشوار کودک بیمار و خانواده او، نیاز دارد که مددکاران اجتماعی شاغل در این حوزه، آموزش های تخصصی لازم در این خصوص را دیده و با شیوه های مداخلات مربوط به آن آشنا باشند.
بگفته استاد هاشمی، " ضعف خودباوری حرفه ای در مددکاران اجتماعی "، " تاثیرات ناگوار بر زندگی شخصی مددکاران "، " عدم ارزشمندی شغلی مددکاران اجتماعی در تیم مراقبتی و حتی از نظر بیمار و خانواده او "، " کمبود نیروی مددکاران اجتماعی نسبت به حجم کاری آنان "، از دیگر مسایلی بود که مددکاران اجتماعی در این پژوهش به آن اشاره کردند.
وی اشاره کرد: این مطالعه نشان میدهد که اگر به سختی کار و شرایط دشوار شغلی مددکاران اجتماعی عرصه سرطان کودک توجه نشود، لطمه آن به کودک بیمار و خانواده او برمی گردد و لازم است که اقداماتی برای افزایش تاب آوری مددکاران و خود مراقبتی آنان انجام بشود.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی؛ این استاد دانشگاه در آخر ابراز امیدواری کرد که مددکاران اجتماعی عرصه سرطان کودک بتوانند در کارگاه آموزشی جداگانه ای، روش های ارتقای تاب آوری و شیوه های خودمراقبتی را آموزش ببینند تا خدمات بهتر و موثر را با حفظ سلامتی خود ارائه بدهند.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب