در قالب نتایج یك طرح مطالعاتی عنوان شد
داروهای نانو، افق امیدواركننده درمان ایدز
بررسی های جدید انجام شده توسط محققان، نشان می دهند که نانوذرات مختلف، دارای قابلیت های بسیاری در پیشگیری و درمان بیماری ایدز هستند و بایستی به شکلی ویژه در صنایع درمانی مورد توجه قرار گیرند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، سندرم نقص ایمنی اکتسابی یا به اختصار، ایدز یکی از موضوعات اساسی بهداشت عمومی در جوامع مختلف است. متأسفانه، عدم آگاهی و کمبود امکانات آموزشی، تعداد مبتلایان به این بیماری را افزایش داده است. مطالعات نشان داده است که بیشتر افراد از نوجوانی به این بیماری مبتلا هستند و اپیدمی های ایدز به صورت قابل توجهی بر عوارض جانبی و مرگ ومیر آن تاثیر گذاشته است. تخمین زده می شود که حدود 33 میلیون نفر در سرتاسر جهان مبتلابه ویروس این بیماری، یعنی HIV باشند. تابحال هم حدود 25 میلیون نفر به علت این بیماری فوت کرده اند.
در راه مبارزه با این بیماری و برای دستیابی به هدف فعلی تعیین شده توسط سازمان ملل، یعنی کاهش موارد جدید عفونت HIV به کمتر از 500 هزار مورد در سال 2020 در سرتاسر جهان، تولید محصولات بادوام و پایا، ایمن، مؤثر و قابل قبول برای کاهش انتقال جنسی HIV یکی از مهم ترین اولویت ها است. در همین راستا، برنامه جهانی برای حذف عفونت ایدز در کودکان و زنده نگه داشتن مادران آنها شامل چهار ماده است: 1) پیشگیری از انتقال ایدز به زنان در سن بارداری، 2) پیشگیری از حاملگی ناخواسته در بین زنان مبتلابه ایدز، 3) پیشگیری از انتقال ایدز با استفاده از داروهای ضد ویروسی در دوران حاملگی و شیردهی و 4) عرضه مراقبت، درمان و پشتیبانی از مادران، کودکان، شرکا و خانواده هایی که با ایدز زندگی می کنند.
در این خصوص، محققان دانشگاه علوم پزشکی سمنان مبادرت به انجام تحقیقی کرده اند که در آن، جنبه های بیولوژیکی و کاربردهای بالینی نانوذرات در درمان و جلوگیری از مبتلا شدن به ایدز مورد بررسی واقع شده اند.
در این مطالعه، ساختار و خصوصیات نانوذرات مختلف و عملکرد آنها در پیشگیری و درمان ایدز HIV بررسی شده است.
نتایج این بررسی ها نشان می دهند که فناوری نانو می تواند فرصت های جالب و ارزشمندی را برای زمینه های درمانی پیشرفته و جلوگیری از HIV فراهم آورد.
به قول امید پژند، استادیار و پژوهشگر گروه میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی سمنان و همکارانش، «مطابق با نتایج منتشرشده از مدلهای بالینی و حیوانی، تاثیر نانوذرات در درمان و جلوگیری از HIV را می توان با رویکردهایی مانند تحویل دارو، ژن درمانی و واکسن درک کرد. بااین حال استفاده از نانوذرات در درمان و جلوگیری از HIV را می توان به یک شمشیر دو لبه تشبیه کرد».
آنها می گویند: «در آینده، تحقیقات بالینی مبتنی بر ذرات نانو باید موارد مختلفی ازجمله توسعه مدلهای فارماکودینامیکی و فارماکوکینتیک را در موقعیت های مختلف، پایداری نانوذرات و تعامل با بافت ها و سلول ها در نظر بگیرند. استفاده از این تکنولوژی در روند درمان، محدودیت ها و چالش هایی دارد که باید برطرف شوند و تحقیقات بیشتری در این حوزه لازم است. همینطور می توان از نانوذرات برای درمان بیماری های در رابطه با ایدز مانند سندرم بورکیت استفاده کرد».
بر این اساس، با پیشرفت فناوری نانو و اثربخشی آن در مقایسه با سایر علوم، انواع مختلفی از نانوذرات با ساختارها و مواد مختلف معرفی شده اند که هرکدام نقاط قوت و ضعف خاص خویش را دارند و توانسته اند گام مؤثری در بهبود و جلوگیری از ایدز بردارند.
پژند و همکارانش معتقدند: «یکی از زمینه های پرکاربرد نانوذرات، تحویل دارو است که به وسیله آن نانوذرات قادر به نقش اصلی در بهبود دارو در چندین بیماری به صورت حامل های پلیمر، لیپید، فلز و... هستند. بررسی ها نشان می دهند که با مقایسه عملکرد هر نوع از نانوذرات در پیشگیری و درمان ایدز، تأثیرات قابل توجه لیپوزوم ها و دندریمرها در مقایسه با سایر نانوذرات مشاهده می شود. همینطور گسترش یافتن سیستم های دارویی ضد ویروس، این استراتژی را بعنوان یک رویکرد درمانی برای HIV پایدار می نماید».
این یافته های علمی، به صورت مقاله ای علمی پژوهشی در دوماهنامه «میکروب شناسی پزشکی ایران» متعلق به انجمن میکروب شناسی ایران انتشار یافته اند.
منبع: جاوید شو
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب