نتایج یك مطالعه پژوهشی نشان داد
كاركرد موجودات زنده میكروسكوپی در پاكسازی محیط
به گزارش جاوید شو انتشار روز افزون فلزات سنگین در محیط زیست توسط صنایع مختلف، امروزه خیلی از ممالك دنیا را گرفتار مشكلات عدیده كرده است. محققان كشورمان برای رهایی از این معضل، استفاده از برخی باكتری ها و قارچ های میكروسكوپی را پیشنهاد كرده اند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، آلودگی فلزهای سنگین، یکی از بزرگ ترین مشکلات زیست محیطی در قرن بیست و یکم است. فعالیتهای انسانی ازجمله استخراج از معادن، تولیدهای شیمیایی، کشاورزی، پساب بیمارستان ها، زباله های الکترونیکی و مواردی نظیر این ها، سبب انباشتگی بیش ازحد فلزهای سنگین در محیط زیست می شوند. فلزهای سنگین این قابلیت را دارند که به تدریج در خاک و آب های زیرزمینی یا سطحی حل شوند.
این فلزها با ورود به محیط، وارد چرخه ای می شوند که طی آن بین محیط و موجودات زنده مورد تبادل قرار می گیرند و اثرهای سمی بر این موجودات می گذارند. آسیب هایی که فلزهای سنگین به محیط زیست و سلامت انسان وارد می کنند، ضرورت حذف این آلاینده ها را دوچندان می کند.
روش های مرسوم برای بازیافت فلزها از محیط شامل فرآیندهای پیرومتالورژی، هیدرومتالورژی و یا تلفیقی از هر دو هستند. مصرف بسیار زیاد انرژی، شرایط عملیاتی سخت، قیمت بالا، بازدهی پایین و آلودگی های ثانویه خطرناک ناشی از استفاده از فرایندهای پیرومتالورژی و هیدرومتالورژی، فرایند بازیافت را به سمت روش های زیستی هدایت کرده است.
در روش های زیستی، بازیافت فلزها توسط فرایندهایی همانند با چرخه های زیستی طبیعی رخ دهد و بدین سان روش های زیستی با صرف انرژی و هزینه کم، دوستدار محیط زیست هم هستند. بدین منظور معمولاً از کمک میکروارگانیسم ها استفاده می شود.
در همین رابطه، پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس، یک مطالعه پژوهش را انجام داده اند که در آن، سازوکارهای مقاومت به فلزهای سنگین در میکروارگانیسم های مختلف و کاربرد این موجودات زنده در زیست پالایی محیط های آلوده به فلزات سنگین، مورد بررسی واقع شده است.
در این مقاله مروری اثرات فلزهای سنگین سمی بر میکروارگانیسم ها، سازوکارهای مقاومت و هم کاربردهای گوناگون سازوکارهای مقاومت به فلزها ازجمله انباشتگی زیستی، جذب زیستی، زیست دگرگونی، معدنی سازی زیستی و فروشویی زیستی فلزها بررسی شده اند.
نتیجه این بررسی نشان داده است که استفاده از میکروارگانیسم ها به منظور پاک سازی محیط از فلزها و همینطور بازیابی این فلزها، یک چاره طبیعی، پایدار و اقتصادی می باشد و می تواند تا درصد بالایی از فلزهای سنگین پرارزش و سمی مانند نیکل، مس، روی، کادمیوم و غیره را سمیت زدایی و یا استخراج کند.
سید محمد موسوی، محقق گروه فرآوری مواد معدنی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس و همکارانش در این رابطه می گویند: «مطالعه انتقال، ژنتیک و سازوکارهای مقاومت به فلزهای سنگین در میکروارگانیسم ها امکان دارد در درک عملکرد ریخت شناسی سلول ها، افزایش دادن توانایی آنها برای خارج کردن یون های فلزی زیان آور و استفاده بهتر از سازوکارهای طبیعی به منظور بهبود کیفیت محیط زیست همه موجودهای زنده مفید باشد».
بر مبنای یافته های این مطالعه، میکروارگانیسم ها یا به صورت دقیق تر، قارچ ها و باکتری هایی که می توانند در این خصوص مورد استفاده قرار گیرند، دامنه وسیعی دارند. ولی از میان آنها، می توان به موارد زیر اشاره کرد: آسپرژیلوس نایجر، اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس، پنی سیلیوم سیمپلیسیسیموم، باسیلوس مگاتریوم و تیوباسیلوس.
نتایج پژوهش فوق در چارچوب یک مقاله مروری در نشریه «شیمی و مهندسی شیمی ایران» انتشار یافته است. این نشریه به صورت فصل نامه توسط پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی ایران وابسته به جهاد دانشگاهی به چاپ می رسد.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب